IDEAL PARTNER BA HANAP MO?

Feeling "Love Guru" ako ngayon dahil sa isinulat kong ito. Pero maraming makakarelate dito. ❤❤❤

Nakita mo na ba si mr. Right?
Eh iyong babaeng pinapangarap mo nakita mo na ba?
So naghahanap ka ng ideal partner mo?
Itigil mo na muna iyang paghahanap mo. Basahin mo muna ito.

Naniniwala akong ang pag ibig hindi mo kailangang hanapin hagilapin o habulin. Ang pag ibig kusang dumarating sa hindi mo inaasahang sandali, oras o panahon ng iyong buhay. Narinig ko nga sa isang kakilala sabi niya "kung saan saan ka nman nakatingin, sa malayo ka pa tumitingin malay mo nasa tabi tabi lang iyong magmamahal sayo ng totoo malay mo ako iyon." may maibanat lang eh.

Masasabi ko ring ito'y isang sugal. Oo sugal lahat itataya mo para dito. Hindi ito tulad ng pag-aapply mo sa trabaho na may interview bago ka pumasok walang tell me about your self dito. Wala ring background check at declaration ng SALN dito bago mo pasukin.  Pumasok ka muna bago mo malaman. maari ka magtanong ngunit 101% hindi ka makakasiguro kung totoo mga sinasabi niyan. Hindi mo alm kung anong klase ng tao iyang nasa harapan mo ngayon. Hindi mo alam kung anong ugali o kung anong pag iisip meron siya. Puwede mo namang pag aralan pero palagi iyan late. Late mo na marerealize na "ahh ganito pala siya". "Ganyan pala siya". Kung naging positive? Hala ka! (Joke!)  Congrats hindi ka nagkamali. Baka nanalo ka sa sugal. Pero madalas may mga talunan. Umiiyak at nag sisisi. At wala nang bago sa pagsisisi sa huli common na nateng naririnig yan sa kahit na kanino. At lahat  naman yata ng umpisa matamis, masaya, parang walang bukas at ayaw mo na matapos.

Bago ka pa pumasok sa isang relasyon sana mabasa mo ito. O kung nasa isang relasyon ka na sigurado akong ganito rin nakikita o nakita mo kaya basahin mo na rin.

Umpisahan nten sa pagiging..
Magkaibigan-madalas dyan naman nag uumpisa.  ngunit nakakasiguro ka ba na makikilala mo na siya? Na siya na iyon? Unahan na kita. Hindi. dahil makikilala mo lng siya kung pano at ano siya bilang kaibigan. Kung magkasundo kayo? good! masaya iyan. Pero kung hindi mo gusto madali namang umiwas.  Sa stage na to may mga tampuhan pero maliit na bagay iyan sa magkaibigan mamaya lang wala na yan.

Amazing diba? Sa pagkalawak lawak ng mundo posibleng makatagpo mo yung taong pinapangarap mo. Sa iisang lugar, sa tamang panahon, sa tamang oras, sa tamang pagkakataon. (pero wag mo ipilit na baka si boss mo iyan!)

At sa paglipas ng panahon.

Mahuhulog ka dahil mabuting kaibigan pwede ka mafriend zone at iwanan sa ere. pero madalas sasaluhin ka niyan. at magiging kayo.

Bf/gf- ibang stage at ibang level na iyan. Makikita mong iba namang mga ugali at kung pano sya mag isip sa stage na ito. Akala mo kilala mo na siya? Ako na ulit sasagot. Hindi pa rin. kasi ngayon mo palang malalaman kung ano siya bilang bf/gf mo. Pwedeng santo santohan iyan sa bait. At pwede rin nmang parang si incredible hulk kapag na beast mode. Late ka na diba? kasi nakapasok ka na. pero pwede ka pa namang kumalas kung hindi mo kaya ugali niyan.  Sa stage na ito mas bumigat dahil may mga limitasyon na. At mas marami na ring tampuhan,awayan hindi puro tawanan at kasiyahan kumpara nung magkaibigan palang kayo. Sa paglipas ng panahon Eto iyong stage na nagkakaalaman na. Kumbaga sa trabaho nakita na kung pano ka mag trabaho kaya oras na para sa evaluation mo kung ireregular ka o end of contract na. Ano kasalan na?

At lumipas muli ang panahon.. (oops! hindi daw lahat pinapalipas ang mahabang panahon meron 3 to 6 months ok na.👊👊)

Ang haba na ng pinagsamahan niyo mula pagiging magkaibigan hanggang ngayon kilalang kilala niyo na siguro ang bawat isa.
Akalain mo natiis niyo ang isat isa? Eto ikakasal ka na, sigurado ka na ba?
Kilala mo na ba? Iyan na ba iyong hinihintay mo noon na ideal partner? Nakita mo na ba?

Kung oo sagot mo sa lahat ng tanong...(ok lang yan alam ko babalikan mo kung ano yung mga tanong). Prangkahan tayo nagkakamali ka. Hindi ka pa rin nakakasiguro. Mag uumpisa palang kayo para magkakilala.

Simula sa araw ng pag iisang dibdib.
At matapos niyong sumagot ng makailang ulit na "opo father!" dto mag uumpisa na makikilala niyo ang isat isa. Dito maraming kasiyahan, lambingan, katuwaan mayroon ding awayan, iyakan, tampuhan, umbagan? (bad iyan). Ganyan ang buhay mag asawa. masaya? Sobra. Masalimuot? Hay sobra. Normal iyan. Pero ang maliwanag dito Hindi mo siya kasama dahil siya iyong ideal partner na pinangarap mo, at lalong hindi ito yung perfect relationship na inaasam asam mo na napapanood mo sa tv o pelikula. Maraming pagsubok at maraming malalaking desisyon ang haharapin niyo na magkasama. Hindi man siya yung ideal partner na pinangarap mo mahalin mo siya kung ano siya at kung sino siya.

Kaya si mr. Right at iyong babaeng pinapangarap mo? Guni guni mo lng yan. Walang ganun.

Ideal partner? Walang ganun. Hindi mo mapipili iyan, hindi mo makikita iyan. May darating na para sayo at tatanggapin mo kung anong meron siya at kung ano siya. Mamahalin mo ang lahat pati kakulangan  niya,  iappreciate mo kung anong maganda sa kanya at irespeto mo kung anong meron sa kanya.

At yan ang tunay na pag ibig.

#SaluteToAllLoyalHusband
#SaluteToAllFaithfulWife
❤MNNSBT❤

-LumangTao-

Ang unang paglalakbay (ofw story)

Paglayo sa binuong pamilya. Eto na yata iyong pinakamasakit na sakripisyong gagawin mo para sa pangarap. Para kumita ng katiting para sa ikabubuti ng iniwang pamilya. Akala niyo masarap? Akala niyo masaya mangibang bansa? Akala nyo kpg abroad marami ka nang pera? Depende kung saan mapupunta iyong perang pinaghirapan mo.

Sige umpisahan na natin..

Ang simula ng paglalakbay..

Dumating ang araw ng pag alis. Akala mo excitement yung nararamdaman ko? Hindi! Isang malaking hindi! Umpisa na nang araw na hindi ko makakasama o makikita ang asawa at anak ko. pamilya ko, kaibigan, kamag anak at kahit iyong aso ng kapit bahay namin.

Sa loob ng taxi..
papuntang airport ibat-ibang pakiramdam, ibat-ibang emosyon nagrarambolan iyong nararamdaman ko. Iyong isip ko parang rine-rewind na time machine. para akong baguhan sa lugar na dinadaanan ko. Iyong kalsada, billboards, tulay ng guadalupe, buildings ng makati, nagtataasang skyway at iyong paborito kong sakyan na mrt. Palinga linga kong tinitingnan na tila bang sinusulit ko na pagmasdan ang maliit na parteng ito ng pilipinas kasi baka dalawang taon bago ko ulit makita o baka nga hindi ko na makita? Haha! Ano ba nman malay ko kung ano kahihinatnan ko sa bansang pupuntahan ko. Ang dami na ring kwento ng kabiguan na sinapit ng mga kababayan na nagtangka iahon ang pamilya. Pero nganga at Pwede kang umuwing bayani! (na nakakahon). Saklap db?

Sa airport..
Unti unti na nagbabago ang mundo ko. Inspection sa imigration para ka nang kriminal na hindi mapagkakatiwalaan. Check ng papeles kukunin yung finger prints sabay picture picture muna. Inspection ulit sa mga dala dalahan. Wala naman ako dalang paborito kong lutoing adobo kaya siguro pinatuloy na ko. Carpeted na iyong linalakaran ko last ako nkalakad sa ganito noong kasal ko pa.  May pailan ilan na ibang lahi na rin ang nkakasabay ko. (nasa pinas pa ko pero mejo naaamoy ko na yung pupuntahan ko). Ibang iba to kumpara sa uuwi ka lng ng probinsya. triple yung laki ng eroplanong sasakyan ko o bka sobra pa. Parang ayoko pang humakbang papasok ng eroplano pero nandito na ko kaya sinamahan ko nalang ng dasal. Hindi para sa sarili ko kundi sa pamilyang iiwan ko. Okay lang ako. Gaya ng lagi ko sinasabi sa asawa ko..

Sa eroplano..
Dito na medyo bumibigat na yung paghinga ko. Para bang may gusto kang pakawalan na d mo mailabas. Eksakto sa pag i-emote ko iyong sa tabi ako ng bintana nakaupo. Iyong malayo ang tingin wala namang tinatanaw. (music video lang ang dating). Pero bago pa ko madala ng emosyon ko nakakita ako ng mapaglilibangan. May monitor sa harap ko. Nood muna movie kahit wala nman talaga ako maintindihan dahil wala nman sa movie iyong isip ko. Laro naman ng games kahit wala nman yung loob ko sa linalaro ko. Mayat maya ang hatid ng pagkain, kape, sandwhich at kung ano ano pa. Masarap pala bumiyahe sa malayong lugar. Mas masarap sana kung kasama ko sila pero wala eh. Ako lng to. D ko talaga ma-enjoy. After 9hrs sa himpapawid. Nkarating na rin ako ng ligtas.. from airport to airport palang iyan. At palala ng palala iyong pakiramdam ko para akong lalagnatin. Iyong tipong nasaan ako? Anong lugar ito? Nasa ibang dimension ba ako? O feeling ko nasa ibang planeta na ko.

Nang isilang akong muli..

Hindi na ako pamilyar sa paligid ko. Ibang lenguwahe, ibang kasuotan, ibang kapaligiran, at higit sa lahat hindi na amoy pinas ito. Bago lahat sa akin. Kailangan ko makibagay sa kung ano ang nasa kapaligiran ko ngayon. Kailangan ko sumunod sa kung anong batas meron sila dito ultimo pananamit hindi na katulad sa pinas na kahit anong gusto mo isuot o kahit walang suot okay lang. Dito hindi. At kailangan ko ulit mag aral magsalita. Oo magsalita katulad ng lenguwahe ng mga lokal dito. Kasi kung hindi mo aaralin mahihirapan ka makipag communicate sa mga tao dito. Ultimo pagtatanong lang ng lugar mahihirapan ka. 

Ang laking adjustment ginawa ko...

Sa pagkain..
Madalas at masasanay ka nalang na kumain ng dalawang beses sa isang araw. well choice ko yun at karamihan iyon talaga ginagawa dahil iyong ibang natitirang oras itutulog mo nlang o itatawag para makausap ang pamilya sa pinas.

sa pagtulog..
Madalas at masasanay ka nalang din na matulog ng apat hanggang anim na oras at sapat na sakin iyon. Disiplinado ka na kpg magawa mo iyon. Congratulation kung naka 8 oras ka ngayong araw.

sa pag budget ng pera..
Simple lang nman kinukuha ko lang iyong budget na alam kong sasapat sa pagkain at magagamit ko sa loob ng isang buwan.(pero madalas kulang iyan) at iyong naiwan padala na sa naiwang pamilya sa pinas. Sa mga unang buwan medyo mahirap pa kasi kailangan kong gawin yan ang unahin obligasyon ko lalo na sa mga pinagkautangan ko para makaalis. (tapos na ko sa obligasyon kong yan yahoo!) pero d pa rin dapat i-celebrate iyan. Marami pa akong plano para sa perang kinikita ko dito. (anong gagawin sa perang pinaghirapan abroad? isusulat ko rin iyan sa mga susunod kapag sinipag ulit magsulat).

Sa pag budget ng oras..
Importante ito. Pero nahirapan ako dito. Pero sinusubukan kong i-manage ang oras ko para sa trabaho, pamilya, pagkain, pagtulog, pagsusulat at pag aaral (oo nag aaral ako! self study ng kung anong bagay na alam kong may kabuluhan para sa akin. ano ginagawa ni google at youtube). may mga pisikal activities pa like basketball at work-out kung minsan. Nadagdagan pa nga iyan dahil nahihilig na rin ako magbasa ng libro/e-book. ("Rich dad Poor dad by robert kiyosaki"- eto iyong unang librong natapos ko dito). Mahirap kapag masyadong malikot ang kokote mo sa pag explore sa maraming bagay. Kulang iyong 24hrs na ibinigay sa iyo para magawa lahat ng iyan.

Sa ngayon ay 7months na akong nandito sa malayong lugar. Malayo sa pamilya at umaasang magkakaroon ng magandang kahihinatnan ang ano mang pinaghihirapan.

-LumangTao-